المستثمران توجه داده‌اند به معاملات سهام جزئی، در حالی که دارایی‌های املاک اصلی کمیاب می‌شوند

سرمایه‌گذاران در منطقه آسیا و اقیانوس آرام با کمبود دارایی‌های املاک اصلی مواجه هستند، که منجر به افزایش معاملات سهام جزئی به عنوان یک راه‌حل سرمایه‌گذاری جایگزین شده است. به طور سنتی، خرید کامل ساختمان‌های تجاری بزرگ برای بسیاری از سرمایه‌گذاران وارد کننده به صنعت در منطقه آسیا و اقیانوس آرام طبیعی بوده است. با افزایش جریان سرمایه به املاک، افزایش رقابت بر روی دارایی‌های اصلی منجر به دشواری بیشتر در یافتن معاملات جذاب شده است.

سونگ‌مین پارک، مدیر تحقیقات بازار سرمایه آسیا و اقیانوس آرام در JLL، بیان می‌کند که اکثر سهام قابل سرمایه‌گذاری، به ویژه در بخش دفاتر، در حال حاضر توسط شرکت‌های مدیریت املاک و شرکت‌های بزرگ با استراتژی‌های بلندمدت برای نگه‌داشتن دارایی‌ها نگه‌داشته می‌شوند. از این رو، سرمایه‌گذاران به‌طور بیشتری به دنبال مشاهده ملکیت جزئی هستند.

داده‌های Real Capital Analytics (RCA) نشان می‌دهد که حجم معاملات سهام جزئی در منطقه آسیا و اقیانوس آرام بین سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ به ۵۲ میلیارد دلار رسیده است، مقایسه‌ای با ۴۸ میلیارد دلار در دو سال گذشته. این روند در سال جاری نیز ادامه یافته است، زیرا مدیر سرمایه‌گذاری املاک ARA در ماه مارس، نیمی از سهم خود در یک ساختمان لازادا در سنگاپور را به منظور صندوقی که از طرف گروه ژاپنی سومیتومو میتسوی حمایت می‌شود، با مبلغ ۳۶۲.۴ میلیون دلار سنگاپوری (۲۶۹.۳ میلیون دلار آمریکا) فروخت.

در گذشته، معاملات جزئی سهام این‌چنین مألوف نبوده‌اند که سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهند دارایی‌های خود را به‌طور کامل اختصاص دهند تا کنترل کامل بر دارایی‌هایشان داشته باشند. با وجود فرصت‌های محدود برای دارایی‌های اصلی، این معاملات به‌عنوان گزینه‌ای جذاب برای سرمایه‌گذاران برای شرکت در ملکیت دارایی‌ها که ممکن است در شرایط عادی برای فروش در دسترس نباشد، ظاهر شده‌اند.

همچنین، صاحبان دارایی‌ها رویکرد خود را تغییر داده‌اند، زیرا حاضر‌تر شده‌اند که از سهام جزئی خود در دارایی‌ها خارج شوند. آنها به دنبال کسب سرمایه از افزایش ارزش املاک و نیز تجدید نظر در پروتفوی‌های خود به سمت توسعه‌های جدید یا رشد دیگر هستند.

منتظر است که بخش دفاتر بیشترین تعداد معاملات سهام جزئی را داشته باشد به دلیل رقابت شدید برای دارایی‌های اصلی دفتری، حجم اساسی هر دارایی و کمبود دارایی‌های دفتری قابل سرمایه‌گذاری در منطقه آسیا و اقیانوس آرام. با این حال، منتظر است که بخش‌های دیگر مانند حمل‌ونقل و اجاره‌های مسکونی افزایش عرضه داشته باشند که دامنه دارایی‌های قابل سرمایه‌گذاری را گسترش می‌دهد.

اگرچه به‌دست آوردن سهم جزئی تدفین‌ناپذیر جریان نقدی پایدار و مدیریت بهبود یافته خطرها را ارائه می‌دهد، سرمایه‌گذاران باید تأثیرات را قبل از ورود به چنین معاملاتی در نظر داشته باشند. کمبود کنترل در تصمیمات کلیدی، مشارکت مشترک با سایر سهامداران و چالش‌های ممکن در خروج از دارایی در آینده عواملی هستند که باید مورد وزن قرار گیرند. به عنوان مثال، سرمایه‌گذارانی که به دنبال افزایش ارزش افزوده هستند، ترجیح می‌دهند که مالکیت کامل یا اکثریت دارایی‌های خود را داشته باشند تا در اجرای اصلاحات یا تغییر مقاصد انعطاف پذیری داشته باشند.

با افزایش رقابت بر دارایی‌های اصلی و گذر زمان از فرصت‌ها، پارک پیش‌بینی می‌کند که سرمایه‌گذاران نسبت به ملکیت خود تغییر نظر کنند و به معاملات سهام جزئی روی آورند تا به مزیتی در کسب دارایی‌های موردنظر برسند.